بررسی اثر تنش خشکی بر انتقال مجدد مواد، عملکرد و اجزای عملکرد دانه ژنوتیپ های مختلف گندم نان

تنش­های خشکی از مهم­ترین عوامل تعیین کننده تولید گیاهان زراعی می­باشد، به همین منظور این مطالعه با هدف بررسی اثر تنش خشکی بر ژنوتیپ­های گندم، به­صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه ای انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در سه سطح (85، 60 و 35 درصد ظرفیت زراعی) و هشت ژنوتیپ گندم امید، زارع، میهن، faa3p4fccc، g13ca2242o4p، js3l7g217، zszobkayka  وsolh بود. نتایج نشان داد که اختلاف معنی­دار بین ژنوتیپ­های گندم از نظر میزان انتقال مجدد ماده خشک از ساقه، برگ، پدانکل، کل بوته و سنبله وجود داشت. کارایی ماده خشک انتقال یافته از ساقه، برگ و کل و سهم ماده خشک انتقال یافته از ساقه و کل نیز معنی دار بود. ژنوتیپ زارع بالاترین ماده خشک انتقال یافته از ساقه و برگ­ها را به خود اختصاص داد. ژنوتیپ­های امید و js3l7g217 بالاترین کارایی ماده خشک انتقال یافته از ساقه و ژنوتیپ­های امید و زارع بالاترین کارایی ماده خشک انتقال یافته از پدانکل را داشتند. بالاترین سهم ماده خشک انتقالی از برگ به دانه را ژنوتیپ­های  زارع و g13ca2242o4p نشان دادند. هم­چنین ژنوتیپ­های گندم تفاوت­های معنی­دار از نظر ارتفاع بوته، طول پدانکل، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت داشتند. ژنوتیپ­های solh، میهن و js3l7g217 بالاترین ارتفاع بوته را به خود اختصاص دادند و بیش ترین طول سنبله به ژنوتیپ­های faa3p4fccc و zszobkayka در 85 درصد ظرفیت زراعی تعلق داشت. بالاترین و پایین ترین وزن هزار دانه به­ترتیب از ژنوتیپ solh و js3l7g217 به­دست آمد. ژنوتیپ zszobkayka با تولید 1/53 گرم دانه در بوته بالاترین عملکرد دانه را در 85 درصد ظرفیت زراعی و کم­ترین عملکرد دانه معادل 0/39گرم در بوته در 35 درصد ظرفیت زراعی توسط ژنوتیپ js3l7g217 تولید گردید.